قیمت ورق استیل 316

به طور کلی نفت مایعی طبیعی است که از مولکول های آلی تشکیل شده است. با این حال، طبق تعریف بخش انرژی جهانی سازمان های نفتی، نفت خام سوخت فسیلی مایعی است که از زمین استخراج می شود. تجهیزات مورد استفاده جهت استخراج و جداسازی اجزاء نفت خام، دارای خواص مکانیکی، شیمیایی و فیزیکی سازگار با نوع ترکیب شیمیایی آن هستند. به عنوان مثال اکثر تجهیزات از جنس ورق استیل 316 با آماده سازی سطحی ویژه (ورق استیل مات) ساخته می شوند. تقریباً 3/1 انرژی اولیه جهان از این سوخت تأمین می گردد، لذا دارای ارزش مالی بسیار بالایی می باشد تا حدی که هزینه های اولیه طراحی و ساخت و احداث تجهیزات و مواد اولیه نظیر قیمت ورق استیل 316 به سرعت مستهلک می گردد. 

از نظر شیمیایی، نفت خام عمدتاً از کربن و هیدروژن با سایر عناصر کمیاب تشکیل شده است. از آنجایی که نفت بیشتر از اتم های کربن و هیدروژن ساخته شده است، به عنوان هیدروکربن شناخته می شود (اگرچه از نظر شیمیایی، اغلب یک هیدروکربن واقعی نیست). ترکیب شیمیایی خاص نفت خام بسته به محل حفاری و شرایطی که در آن شکل گرفته است، می تواند به شدت متفاوت باشد. بر همین اساس انتخاب کیفیت ورق استیل 316 مورد استفاده و نیز میزان آماده سازی سطحی آن جهت تهیه ورق استیل مات وابستگی جدی به ترکیب شیمیایی نفت استخراج شده دارد. ممکن است برای ترکیب خاصی از نفت، قیمت ورق استیل 316 مورد استفاده کمتر  یا بیشتر از ترکیب دیگر باشد. 
نفت میلیون ها سال پیش زمانی که مواد آلی زنده از بین رفتند و قبل از تجزیه شدن در حضور هوا دفن شدند، تشکیل شده است. این امر، کربن را در زیر زمین قفل کرد، جایی که گرما و فشار منجر به تغییرات شیمیایی و فیزیکی شد. این تغییرات، طی دوره‌های زمانی طولانی، انرژی خورشید را به انرژی ذخیره شده در نفت تبدیل کرد. 

 

 

نفت خام قبل از پالایش و جداسازی اجزاء اصلی قابل استفاده نمی باشد. برای این منظور از انواع روش های تقطیر برای جداسازی اجزایی نظیر نفت سفید، بنزین، قیر و ... استفاده می گردد. روش تقطیر جزئی (کسری)، فرآیندی است که طی آن پالایشگاه های نفت، نفت خام را به محصولات هیدروکربنی متفاوت و مفیدتر بر اساس وزن مولکولی نسبی آنها در یک برج تقطیر جدا می کنند. این اولین مرحله در فرآوری نفت خام است و به عنوان فرآیند جداسازی اصلی در نظر گرفته می شود، زیرا جداسازی اولیه سوخت های مختلف را انجام می دهد. اجزای مختلفی که در طی این فرآیند از هم جدا می گردند، به عنوان جزء (کسر) شناخته می شوند. همانگونه که گفته شد، بخش هایی که از هم جدا می شوند عبارتند از بنزین، گازوئیل، نفت سفید و قیر. تقطیر کسری اجازه می دهد تا بسیاری از محصولات مفید از نفت خام ساخته شوند که پیامدهای زیست محیطی زیادی برای استفاده از آن محصولات مفید دارد.

فرآیند تقطیر جزئی نسبتاً ساده است، اما از این جهت قدرتمند است که تمام اجزای مختلف و پیچیده نفت خام را جدا می کند. ابتدا نفت خام حرارت داده می شود تا بخار شود و به کف برج تقطیر وارد می شود و سپس بخار حاصل از ستون عمودی بالا می رود. با افزایش گازها از داخل برج، دما کاهش می یابد. با کاهش دما، هیدروکربن های خاصی شروع به متراکم شدن در سطوح مختلف می کنند. هر کسری که در یک سطح معین متراکم می شود، حاوی مولکول های هیدروکربن با تعداد مشابهی از اتم های کربن است. این فرآیند خنک کننده وابسته به ارتفاع برج است که امکان جداسازی را فراهم می کند. پس از این پالایش خشن، سوخت های جداگانه ممکن است برای حذف هرگونه آلاینده یا مواد نامطلوب، یا برای بهبود کیفیت سوخت، پالایش بیشتری انجام دهند.
روش های مختلفی برای طبقه بندی فراکسیون های مفیدی که از نفت خام تقطیر می شوند، وجود دارد. یک راه کلی تقسیم کردن به سه دسته است: جزءهای سبک، متوسط و سنگین. اجزای سنگین تر در دماهای بالاتر متراکم می شوند و در پایین ستون حذف می شوند. بخش‌های سبک‌تر می‌توانند قبل از سرد شدن تا دمای متراکم خود در ستون بالاتر بروند و به آنها اجازه می‌دهد در سطوح کمی بالاتر حذف شوند. علاوه بر این، جزءها دارای خواص زیر هستند:

 

 

تقطیر سبک یکی از فرآیندهای مهم است و محصولات آن دارای نقطه جوش حدود 200-70 درجه سانتیگراد هستند. هیدروکربن های مفید در این محدوده شامل بنزین، نفتا (یک ماده اولیه شیمیایی)، نفت سفید، سوخت جت و پارافین است. این محصولات بسیار فرار هستند، مولکول های کوچکی دارند، نقطه جوش پایینی دارند، به راحتی جریان می یابند و به راحتی مشتعل می شوند. تقطیر متوسط محصولاتی هستند که دارای نقطه جوش 200 تا 350 درجه سانتیگراد هستند. محصولات این محدوده شامل سوخت دیزل و نفت گاز است  که در تولید گاز شهری و گرمایش تجاری استفاده می شود. تقطیر سنگین محصولاتی هستند که کمترین فراریت را دارند و نقطه جوش آنها بالای 350 درجه سانتیگراد است. این کسری ها می توانند جامد یا نیمه جامد باشند و ممکن است برای جاری شدن نیاز به حرارت داشته باشند. نفت کوره در این بخش تولید می شود. این محصولات دارای مولکول های بزرگ، فراریت کم و جریان ضعیفی هستند و به راحتی مشتعل نمی شوند.

سیدرحیم کیاحسینی

هیپوکلریت سدیم که تحت عناوین آب ژاول، وایتکس یا همان مایع سفیدکننده نیز شناخته می شود، ترکیبی شیمیایی بوده و فرمول آن NaClO می باشد. این محلول، رقیق بوده و رنگ آن سبز مایل به زرد است و از آن به عنوان ماده ضدعفونی کننده و سفیدکننده خانگی استفاده می کنند. ترکیب هیپوکلریت سدیم در حالت محلول ناپایدار است، به راحتی تجزیه می شود و عنصر اصلی سازنده اش یعنی کلر را آزاد می کند. این محلول، قدیمی ترین و مهم ترین سفیدکننده حاوی کلر می باشد. این ماده با وجود اینکه به راحتی در دسترس همه قرار دارد، اما دارای خواصی چون خورندگی و ایجاد بخارات سمی در صورت ترکیب شدن با موادی چون اسیدها و آمونیاک می باشد، که همین موضوع ممکن است سلامتی افراد را تهدید کند.

سفیدکننده های خانگی محلول هایی حاوی 2 الی 8 درصد هیپوکلریت سدیم هستند که با هدف کاهش سرعت تجزیه، هیدروکسید سدیم به آنها اضافه می شود. کاربرد اصلی این ماده در از بین بردن انواع لکه های ایجاد شده روی ظروف و لباس (مثلاً لکه چای) می باشد. از هیپوکلریت سدیم همچنین در شوینده های لباس و به عنوان پاک کننده سطحی مورد استفاده قرار می گیرد. خواص سفیدکنندگی و خورندگی این محلول ناشی از اکسیداسیون و هیدرولیز (همان صابونی شدن) می باشد. لکه ها و آلودگی هایی که در معرض هیپوکلریت سدیم قرار می گیرند، در آب حل شده و غیرفرّار می شوند. در نتیجه، رفع لکه و آلودگی به آسانی اتفاق می افتد. مایعات حاوی هیپوکلریت سدیم همچنین به عنوان تمیزکننده و ضدعفونی کننده ی حمام و توالت نیز استفاده می شوند.

 

 

 

محلول آب ژاول، بسته به نوع مصرف با درصد های معین با آب حل شده و خاصیت ضد میکروبی از خود نشان می دهد. این محلول در مراکز بهداشتی و درمانی کاربرد دارد. محلول کلرین قوی، محلول 0.5 درصد هیپوکلریت است و برای ضدعفونی کردن بدن (قسمت هایی که با ترشحات بدن آلوده شده اند)، مورد استفاده قرار می گیرد. محلول کلرین ضعیف، محلول 0.05 درصد هیپوکلریت است که برای شستن دست ها استفاده می شود. این محلول معمولاً با گرانول های هیپوکلریت سدیم تهیه می گردد.
محلول های هیپوکلریت سدیم با غلظت های 0.5 تا 5.25 درصد، ارگانیسم های بیماری زا را کاملاً از بین می برند. این ماده در غلظت های کم بافت های مرده را حل می کند و در غلظت های بالاتر، بافت های حیاتی و گونه های باکتریایی را حل نموده و از بین می برد.

این محلول همچنین در صنایع کاغذ و خمیر کاغذ، مواد شوینده و نساجی، به عنوان ماده سفیدکننده استفاده می شود. از آن به عنوان ماده اکسید کننده برای محصولات ارگانیک نیز بهره می برند. این ماده به منظور پالایش محصولات نفتی در صنعت پتروشیمی کاربرد دارد. مقادیر زیادی از آن به عنوان ضدعفونی کننده در تصفیه آب، فاضلاب و تجهیزات بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد.
آب ژاول در ضدعفونی کردن تجهیزات آماده سازی مواد غذایی، فرآوری میوه و سبزیجات، تولید گوشت، پرورش قارچ، تولید شربت و فرآوری ماهی به وفور استفاده می گردد.

محلول هایی که حاوی بیش 500 پی.پی.ام کلر هستند، در مواجهه با بعضی فلزات، آلیاژها و بسیاری از ترموپلاستیک ها خواص خورندگی از خود نشان می دهند و به سرعت باید برطرف گردند. به همین دلیل، در ادامه ی استفاده از این محلول ها، از اتانول استفاده می شود.
ترکیب این محلول با آمونیاک منجر به تولید بخاری سمی و خطرناک شده و می تواند منجر به مشکلات تنفسی و خفگی گردد. همچنین تماس هیپوکلریت سدیم با پوست (بسته به غلظت آن) می تواند موجب تحریک خفیف یا سوختگی شدید شود. در صورت تماس این ماده با پوست یا چشم، محل تماس بلافاصله باید با آب فراوان شستشو داده شود. در صورت استنشاق گازهای این محلول، محل باید سریعاً ترک شود و فرد به دنبال هوای تازه باشد و حتی در مواردی بایستی از کپسول اکسیژن استفاده نمود.

 

 

 

در ساخت تجهیزات تولید، نگهداری و حمل این ماده الزاماتی وجود دارد که با تکیه بر آنها، کیفیت بالا با راندمان حداکثری حاصل خواهد شد. به عنوان مثال در ساخت این تجهیزات، فولاد کربنی گزینه ای شکست خورده محسوب می شود، زیرا مقاومت کافی در برابر هیپوکلریت سدیم ندارد. از طرفی، انواع ورق استیل (به عنوان مثال ورق استیل 316 و 317) در مقابل هیپوکلریت سدیم قلیایی با غلظت حداکثر 0.3 درصد کلر مقاوم هستند. در غلظت های کلر تا حدود 3 درصد، بایستی به جای ورق استیل از فولادهایی با عناصر آلیاژی بیشتر استفاده کرد. علی رغم مقاومت بالای ورق استیل 316 در مقابل خوردگی های ناشی از کلر، انواع خوردگی حفره ای و شیاری در این آلیاژها ممکن است رخ دهد.
در بحث مدیریت هزینه، قیمت ورق استیل 316 نسبت به گریدهای پرآلیاژ مناسب تر است. البته این موضوع زمانی توجیه دارد که از این آلیاژ -همانطور که قبلاً نیز اشاره شد- در ساخت تجهیزات مورد نیاز در برابر هیپوکلریت سدیم با غلظت کلر کمتر از 0.3 درصد استفاده شود. آلیاژهای نیکل دار مانند نیکل 200 و مونل 500 نیز در برابر محلول های هیپوکلریت سدیم با غلظت حداکثر 0.3 درصد کلر مقاومند، اما نکته اینجاست که قیمت این آلیاژها نسبت به قیمت ورق استیل 316 بسیار گران تر است.

استفاده از فولاد زنگ نزن (استنلس استیل) در صنعت ساخت و ساز سازی از دهه سوم قرن بیستم میلادی آغاز گردید. ساختمان کرایسلر در نیویورک آمریکا اولین سازه ای بوده که از استنلس استیل ساخته شد. اما به مرور و با گذشت زمان گستره کاربرد این فولادها در ساختمان سازی فراتر رفت. از این فولادها در ساخت نمای بیرونی، سقف ساختمان ها و همچنین قسمت های داخلی مانند نرده ها، دیواره ها و.... استفاده می شود. استحکام و دوام بالا، زیبایی ظاهری، مقاومت به خوردگی و اکسیداسیون عمده ترین دلایل انتخاب فولادهای زنگ نزن توسط معماران و طراحان سازه ها بوده است. اما یکی از چالش های پیش روی طراحان انتخاب گرید از بین استنلس استیل ها می باشد. انتخاب رده آلیاژی معمولا بر حسب شرایط محیط صورت می پذیرد. زیرا درجه حرارت، رطوبت، میزان آلاینده ها و... در هر منطقه ای متفاوت است. به عنوان مثال در محیط های ساحلی استفاده از فولادهای زنگ نزن مولیبدن دار همچون ورق استیل 316 اولویت دارد. این گرید به استنلس استیل دریایی (marine grade) بوده و در عرف بازار نیز به آن ورق استیل نگیر ضد اسید می گویند. این القاب و اسامی ناشی از بالاتر بودن مقاومت به خوردگی این آلیاژ نسبت به دیگر استیل های آستنیتی سری 300 در محیط های کلریدی است. این ویژگی نشات گرفته از حضور عنصر مولیبدن به میزان 2 الی 3 درصد در ترکیب شیمیایی گرید 316 می باشد. حضور این عنصر علاوه بر افزایش مقاومت به خوردگی، سبب افزایس استحکام دما بالای استنلس استیل 316 نیز می شود. حضور مولیبدن علاوه بر بهبود مقاومت به خوردگی و خواص استحکامی، افزایش قیمت این فولاد زنگ نزن را نیز به همراه داشته است. به عنوان مثال قیمت ورق استیل 316 نسبت به گرید 304 بالاتر است. در ادامه به دلایل انتخاب این فولاد زنگ نزن در صنعت ساختمان سازی پرداخته و سپس چند نمونه از سازه های ساخته شده از استیل که در سطح جهان مشهور هستند معرفی می گردد.

 

 

 

همانطورکه در قسمت قبلی اشاره شد موقعیت جغرافیایی و الگوهای آب و هوایی اعم از درجه حرات، رطوبت، میزان بارش، نمک موجود در محیط و همچنین میزان آلاینده ها در تعیین رده آلیاژی برای ساخت یک سازه موثرند. به همین دلیل در محیط های آلاینده صنعتی، ساحلی و یا در محیط هایی که از نمک برای یخ زدایی استفاده می شود، امکان وقوع خوردگی حفره ای بالاتر است. به همین دلیل از ورق استیل نگیر ضد اسید و یا همان استنلس استیل 316 استفاده می شود. زیرا نمک های مجود در این مناطق می توانند یک محیط خورنده برای هر نوع مصالح ساختمانی ایجاد کنند. مولیبدن موجود در ترکیب این گرید سبب افزایش مقاومت در برابر خوردگی های حفره ای و شکافی می گردد و از لکه شدن سطح و آسیب های ناشی از آلودگی جلوگیری می کند. از دیگر مزایای بکارگیری این فولادها در ساخت سازه ها می توان به جوش پذیر بودن، پایین بودن هزینه های تعمیر و نگهداری و همچنین سطح درخشان آنها اشاره کرد که جلوه و نمایی زیبا به ساختمان می بخشد. این نکته را نیز باید اشاره کرد که اگر چه قیمت ورق استیل 316 در مقایسه با گریدهایی همچون استیل 304 بالاتر است اما بکارگیری این گرید در ساخت سازه های ساحلی و به طور کلی محیط هایی که نمک یالایی دارند افزایش عمر و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری را به همراه دارد. برج خلیفه در کشور امارات نمونه ای از کاربرد استتنلس استیل 316 در ساختمان سازی است. موسسه ملی گرافن در دانشگاه شهر منچستر انگلستان که در سال 2015 به بهره برداری رسید نمونه ای دیگر از کاربردهای این گرید در صنعت ساختمان می باشد. 

 

 

 

همانطور که گفته ساختمان کرایسلر اولین و معروفترین سازه ای هست که در ساخت آن از فولاد زنگ نزن استفاده شده است. در این قسمت چند نمونه از دیگر سازه های استیل در جهان معرفی می گردند. 

پل مارپیچ هلیکس طولانی‌ترین پل پیاده روی در کشور سنگاپور بوده که در سال 2010 افتتاح شده است. این پل عابر پیاده، قسمت مارینای مرکزی را با مارینای جنوبی در منطقه خلیج مارینای سنگاپور را به هم متصل می کند. در ساخت این سازه از فولاد زنگ نزن دوپلکس 2205 استفاده شده است.

این مجموعه در لس آنجلس آمریکا بنا شده و از گرید 316 برای ساخت آن استفاده گردیده است. 

این پل زیبا در مادرید بر روی رودخانه مانزانارس (Manzanares) ساخته شده و عابران و دوچرخه سواران را قادر می سازد تا از این سوی پل به سوی دیگر آن بروند.

 

 

 

در ساخت این مجموعه نیز از فولادهای ضد زنگ 316 و گرید دوپلکس 2205 استفاده شده است. 

این بنا در سئول کره جنوبی قرار داشته و در نمای بیرونی آن از استیل 316 استفاده شده است.
مواردی که نام برده شد تنها چمد نمونه از بیشمار سازه های استیل می باشد.

 

هر سقفی به سیستم زهکشی نیاز دارد. این موضوع هم در مورد سقف های با شیب تند و هم در مورد سقف های تخت صادق است. سیستم های زهکشی از ناودانی ها، لوله ها و کلیه لوازم و اتصالات لازم برای محکم کاری و از همه مهم تر، کانال سازی کارآمد، به منظور جمع آوری آب باران از سطح سقف، تشکیل می شود.

سیستم های زهکشی ای که دارای عیب و نقص هستند، می توانند صدمات قابل توجهی به ساختمان وارد کنند. این صدمات ممکن است به دلیل اتصالات ضعیف، خوردگی یا کهنه شدن مواد ایجاد شود. فرار آب باران از سیستم زهکشی، موجب ایجاد مشکلاتی چون پوسیده شدن الوارها، آسیب به سازه های زیرین، آسیب به سازه پشتیبان و . . . می شود.
نشتی آب چیزی نیست که بتوان بلافاصله متوجه آن شد. ایجاد هرگونه شواهدی در مورد وجود نم، ممکن است چندین سال طول بکشد. در آن زمان، خسارت های اضافیِ ایجاد شده، می توانند قابل توجه باشند و تعمیرات آن هزینه های بسیار بالایی را دربر داشته باشد.
این آسیب ها را می توان با استفاده از موادِ با کیفیتِ بالاتر از بین برد. فولاد زنگ نزن به دلیل دوام و پایداری بالایی که دارد، ماده ای مناسب در ساخت تجهیزات و لوازم زهکشی سقف می باشد. مزایای این آلیاژ زمانی آشکار می شود که شرایط محیط، تهاجمی و خوردنده باشد، زیرا این آلیاژ مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی از خود نشان می دهد.

 

 

سیستم های زهکشی همیشه جنبه ی کاربردی ندارند. به این سیستم اغلب به عنوان یک ویژگی معماری نیز نگاه می شود. از نظر انتخاب مواد و سبک سیستم، ورق استنلس استیل می تواند تمام نیازهای طراحی مشتری و معمار را برآورده کند.

فولاد زنگ نزن همچنین محصولی است که کاملاً با محیط زیست سازگار می باشد. امروزه بسیاری از افراد آب باران را در بشکه های مخصوص، آب انبارها یا مخازن زیرزمینی جمع می کنند تا از آن برای آبیاری گل، چمن یا تامین آب استخرهای ماهی استفاده کنند. این آلیاژ با توجه به عدم واکنش پذیری با مواد، در معرض خوردگی و تخریب قرار نمی گیرد و در نتیجه آلودگی را منتشر نمی کند.

بیش از 100 نوع گرید مختلف استیل موجود می باشد. با این حال، برای سیستم های زهکشی تنها تعداد معدودی از این گریدها می توانند استفاده شوند. انتخاب گرید مناسب، با توجه به شرایط جوی در محل مورد نظر تعیین می گردد. البته سنت های محلی نیز می توانند در این زمینه نقش داشته باشند.

یکی از آلیاژهایی که می تواند در این زمینه استفاده شود، ورق استیل 316 می باشد که دارای عناصر کروم و نیکل در ترکیب شیمیایی بوده و ساختاری آستنیتی و مغناطیسی دارد. این آلیاژ که معمولاً تحت عنوان ورق استیل ضد اسید نیز خوانده می شود، یکی از پرکاربردترین گریدهای فولادهای ضد زنگ است. محتوای نیکل در ترکیب باعث می شود این آلیاژ در برابر خوردگی ناشی از قرارگیری در محیط های اسیدی مقاومت بیشتری نسبت به فولادهای فریتی داشته باشد.

کار با سیستم های زهکشی از جنس استیل بسیار شبیه به کار با فلزات سنتی است. در مقایسه با سایر مصالح ساختمانی، ورق استیل ضد اسید از استحکام بالاتری برخوردار است. در نتیجه، معمولاً ضخامت های پایین  از 0.4 تا 0.5 میلیمتر را در این سیستم ها به کار می برند. در این ضخامت ها می توان به راحتی و با استفاده از ابزار و تجهیزات استاندارد از این آلیاژ استفاده کرد.
قبل از شروع کار، شناسایی نوع مواد و سطح پایانی اهمیت زیادی دارد. برای یادگیری نحوه ی برشکاری، خمکاری و لحیمکاری، انجام تست های آزمایشی روی نمونه ای کوچک از مواد توصیه می شود.

 

 

 

این آلیاژ حاوی 16 الی 18 درصد کروم، 10 تا 14 درصد نیکل و 2 الی 3 درصد مولیبدن در ترکیب شیمیایی است. وجود این عناصر به همراه برخی عوامل دیگر (قیمت جهانی فلزات، حجم عرضه و تقاضا، فرآیندهای پس از ساخت)، تعیین کننده ی قیمت ورق استیل 316 در بازار بوده و سازندگان سیستم های زهکشی با توجه به نیاز و بودجه اختصاص یافته به پروژه هایشان، می توانند نسبت به تهیه آن اقدام کنند.

استفاده از استنلس استیل در سیستم های زهکشی سقف با اینکه کاری جدید نیست، اما عملی ابتکاری می باشد. این آلیاژ سالهاست که در چنین کاربردی استفاده می شود و ثابت کرده که ماده ای کاملاً کاربردی می باشد. تعداد بیشماری سیستم زهکشی با استفاده از فولاد زنگ نزن ساخته شده اند و چندین دهه خدمات بی دردسر ارائه کرده اند، بدون اینکه خللی در جذابیت و دوام آن ها ایجاد شود. طول عمر زیاد، هزینه های پایین تعمیر و نگهداری، جذابیت های زیبایی شناختی و پایداری، از جمله ملاحظات کلیدی ای است که باعث می شود این آلیاژ محبوب انتخاب اول در هر کاربرد باشد.